Արմեն Գրիգորյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրում է.

Առաջին ինքնուրույն աշխատանքային օրըս իբրև բժիշկ, 1988 թվականի մի շոք օգոստոսյան կիրակի, հիվանդս մահացավ։ Հազիվ հասցրել էի ճնշումը չապել, սիրտը կանգ առավ։ Էլ արհեստական շնչառություն, երկու անգամ ներսրտային ադրենալին (որից մեկը հաջող), էլ սրտի մասսաժ, էկավ ռեանիմացիոն բրիգադը իրանց ամեն ինչով... Չէ ու չէ։

Գլխավոր բժիշկի առավոտյան հայոյախառը մենախոսության բովանդակությունը մի հիմնական միտք ուներ` ինչպես են իմ նման անգրագետ, անտաղանդ.. (քֆուր) բժշկական ավարտում։ Բայց ամենա նսեմացնողը կարդիոռեանիմացիոն բրիգադի գեղեցքուհի և հանգստության աստվածուհի Մարինայի մեղմ ձայնով ասված հորդորն էր` «հասկանում եմ, որ վիրաբույժ ես դառնալու, Արմեն ջան, բայց մի երկու գիրք ասեմ թերապիայից կարդա, դասագրքերը քիչ են»։

Երեք օրով հեռացրեցին հերթապահություններից, բարեկամները դիմեցին դատաղազություն, ես լսում էի Մոցարտի «Requiem» ի «Lacrimosa» մասը անընդհատ և սպասում էի, երբ են ինձ ձեռբակալելու անգրագիտության հետևանքով մարդ սպանելու համար։

Երեք օրից ինձ կանչեցին N=2 ենթակայան, գլխավորը ասեց, որ շարունակեմ աշխատել։ Հարցիս «Բա ինձ դատելու են ես նստեմ, էլ իմաստը որն ա՞» գլխավորը էլի հայոյախառը պատասխանեց, որ ձայնս կտրեմ ու գնամ աշխատեմ, իսկ դատի օրը որ գա ինձ կտեղեկացնեն։ Ես երդվեցի ինքս իմ դիմաց, որ էլ երբեք։ Գիշերները, որ կանչ չկար, չեի թողնում ռեանիմատոլոգ Մարինան քներ իմ կազուսային հարցերով, ազատ օրերս թերապիայից գրքեր էի կարդում։ 8 ամիս ես ապրել եմ այն մտքով, որ իմ պատճառով մարդ է մահացել։ Մի անգամ էլ հարցրեցի գլխավորին, բա ինչու ինձ չեն դատում ու ստացա պատասխան, որ իմ նման տգետ... անպայման կդատեն, որովհետև ինստիտուտում սովորելու տեղը էշ էինք... (քֆուր)։ 8 ամիս հետո ես հանկարցակի իմացա, որ էն հիվանդի մոտ «աբշիրնի իֆարկտ էր ու սիրտը 4 սանտիմ ճաքել էլ, Աստված էլ վրևից իջներ, չէր փրկվի»։ Այդ պատճառով քրեական գործ չէր հարուցվել իմ նկատմամբ և ես չդատվեցի։ Հետագա 4 տարում ես պահեցի իմ երդումը և ոչ մի հիվանդ չմահացավ իմ հերդապահության ընդացքում։

Այս օր ժամը 17.00 իմ ընկեր և համախոհ Արթուր Ղազինյանը կներկայացնի հայտ առաջին ատյանի դատարանում 1000 ավել մահվան դեպքերի կապակցությամբ։ Բժշկական ոլորտի անգրագետ... կազմակերպիչների մեղքը ակնհայտ է շատերի համար։ Բայց Հայաստանի Ֆեմիդան դատում է ոչ միայ փակ աչքերով, այլ նաև խուլ, ձետքերը կապած և վախեցած։

Այդ ընդացքում 1000 ավել մահերի գլխավոր մեղադրյալը Instagram ում ժպտերես ֆոտոներ է հրապարակում։ Զարմանալի չէ, որ «Requiem» չի լսում։ Վիրավորական է ժպիտը...

P.S. 32 տարի անց մանրամսն հիշում եմ այն դեպքի ամեն մի մանրամասը, այդ հիվանդիս դեմքը, պատշկամբի դիվանի գույնը...։ Ա.Թորոսյան ի զորու եք հիշել հազար հոգուց ավել մարդու գոնե դեմքը՞՞՞։ Կարծում եմ Ձեր դեպքում, եթե մարդկային դատարանը չհաստատի արդարությունը, Երկնային Դատարանը կապացուցի Ձեզ Աստծո գոյությունը, ինչին, գիտեմ, Դուք չէք հավատում։

Իզուր...