Պատերազմը առանց զոհերի չի լինում, նախորդ զոհերի արյունը մոռանալ չի կարելի, ուստի պետք է պայքարել մինչև վերջ
Երևանի ազգաբնակչության շրջանում պատահականության սկզբունքով անցկացված հարցախույզի պատասխանները Meganews.am- ը ներկայացնում է խմբագրված՝ ընդհանրացված տարբերակով:
-Ինչպե՞ս եք վերաբերվում ՌԴ իշխանությունների ներկայացուցիչների հանդիպման լուրին Ռոբերտ Քոչարյանի հետ:
- Բացասական, որովհետև ՌԴ-ը հարմար է Հայաստանի հետ հարաբերությունների քոչարյանասերժական ֆորմատը, քանի որ նրանք միշտ ենթարկվում էին, իսկ Արցախի հարցում համաձայնել էին հողերը հանձնել փուլային տարբերակով: Շատ վատ է, եթե եկել են Արցախի հարցը լուծել նրա հետ: Որովհետև պարզ է , որ ՌԴ չի ուզում փչացնել իր հարաբերությունները ոչ Ադրբեջանի հետ, ոչ էլ այս պատերազմի պայմաններում Թուրքիայի հետ: Իսկ Նիկոլին Ալիևը համարում է ոչ ադեկվատ, որովհետև չի կարողացել համոզել հարցը լուծել իր ուզածով, ի տարբերություն նախորդներին: Փաստացի, 2016 թվականը նախորդների հետ պայմանավորվածության իրականացման առաջին քայլն էր: Բարեբախտաբար չհաջողվեց, բայց ցավոք ունեցանք շատ զոհեր: Հետո Ադրբեջանը փորձեց Հայաստանի նոր իշխանության օրոք նույն ձեռագրով շարժվել, հասկանալով որ չստացվեց՝ ափերից դուրս եկավ, առավել ևս որ ամենուրեք հնչում էր թե Արցախը Հայաստան է: Բայց պետք է հասկանանք նաև, որ սա անխուսափելի էր:
-Ի՞նչ էք կարծում իշխանությունները պետք է խուսափեն նոր զոհերից ու հանձնեն հողերը, թե արյան գնով պահեն հողերը:
-Պատերազմը առանց զոհերի չի լինում, նախորդ զոհերի արյունը մոռանալ չի կարելի, ուստի պետք է պայքարել մինչև վերջ: Իսկ Նիկոլը չպետք է զիջի իր դիրքերը, որովհետև դժգոհում է կամ ծախված , կամ ծախվածների պատճառով ժողովուրդի մոլորված մասը: Այո, քոչարյանասերժական կլանը դեռ ամեն գնով պայքարում է իրենց կեղծ հերոսներին իշխանության վերադարձնելու համար, նույնիսկ ազգի դավաճանության, ու սա հենց իրանց դիվերսիան է մեր իշախնության հանդեպ: Իսկ Քոչարյանը ու Սերժը այդպես էլ ձեռքները գրպանները չտարան, մեր երկիրը պաշտպանելու նպատակով զենք գնելու համար, տարօրինակ չէ՞: Հիշենք Նժդեհի խոսքը ազգի տականքից եկող վտանգի մասին: Հենց այս իմաստով չմոռանանք , որ մեր այս և մի շարք այլ խնդիրները սկսեցին նույն քոչարյանասերժական կառավարման ընթացքում, հենց նրանք չեն թողել որ մեր ազգը զարգանա, ինքնասիրություն ու հպարտություն ունենա: ՌԴ սվոր չէ Հայաստանի հետ խոսել հարգալից ու արժանապատիվ տարբերակով, ուստի և ՌԴ-յանն էլ հարմար չէ մեր վարչապետը, որը ամեն ինչ անում է Հայաստանին արժանավայել վերաբերվելու համար: -Մենք՝ ժողովուրդը ի՞նչ պետք է անի ստեղծված պայամաններում:
-Պետք է համառորեն պայքարել իշխանության հետ մեկտեղ: Պատերազմը ունենում է հաղթող և պարտվող կողմեր, այլ տարբերակ չկա, արտաքին աշխարհն էլ հիմա ձգձգում է հասկանալու համար թե ո՞վ է հաղթողը, որովհետև հաղթողը սովորաբար միշտ արդարացվում է, ուստի մենք պարտավոր ենք հաղթենք: Մենք արդարության կողմում ենք և մեզ է արտաքին զարգացած աշխարը իրեն ավելի մոտ համարում, քան ադրբեջանցուն, սա խաղում է մեր օգտին: Իսկ մեր ժողովրդի ծախված մասին պետք է դեն նետել՝ պարզապես արհամարել, նույնիսկ եթե դրանք լրատվամիջոցներ են:
-ՀՀ Վարչապետը հիմնականում արտաքին աշխարհում մեղադրվում է բազմավեկտոր քաղաականության համար, մենք ո՞ր կողմում պետք է լինենք, ո՞վ է մեր բարեկամ երկիրը: -Բոլորն էլ բազմավեկտոր են, այդ ինչպես է, որ ՌԴ – ը ուզում է լավ հարաբերություններ պահպանել բոլորի հետ, մեր ռազմավարական դաշնակիցը լինելով, մեզ ու Ադրբեջանին հավասարապես է վերաբերվում , նույնիսկ այս անարդար ու անհավասար պատերազմի պայամններում չի ուզում Թուրքիայի հետ նոր խնդիրներ ունենալ, որովհետև խոշոր ներդրումներ է արել այնտեղ, ուրեմն իրենց և բոլոր մյուսներին կարելի է, իսկ մեզ՝ ոչ: Պատմությունը կրկնվում է, ուստի պատմությունից քաղած դասերը մեզ այսօր կարող են օգնել ավելի հեշտ կողմնորոշվել: Այսինքն, ռուսն էլ, խոշոր այլ երկրներն էլ միշտ ունենալու են այստեղ հետաքրքրություններ, որոնք ցանկանալու են լուծել իրենց շահից ելնելով ու այդ հատվածում մեր հետաքրքրությունները կարող են չհատվել: Մենք շատ երկար ենք գլխիկոր ապրել, բավական է, պետք է հպարտ և պահանջատիրական կեցվածք ունենալ, որ մեզ հարգեն որպեսզ պետություն: Մենք որքան շատ հիմա գրավենք, այդքան քիչ հետո կզիջենք մեր եղածից, որպեսզ փոխզիջում:
-Ի՞նչ եք կարծում մեզ ո՞վ կօգնի այս պայաքարում, առհասարակ սպասե՞նք օգնության:
- Պետք է հաղթարշավ ունենանք, որ աստիճանաբար մեզ միանան գոնե այն երկրները, որտեղ մեքն ուենք խոշոր համայնքներ, իսկ ռուսը ըստ երևույթին հիմա էլ է մեզ օգնում, բայց ահա մեր փոխարեն հարց լուծել չի ուզում և դա մեզ համար լավ է, կամ կարելի է ասել, որ մենք չենք ուզում մեր փոխարեն հարց լուծվի, որովհետև սովորաբար դա շատ թանգ է նտում մեզ վրա: Հավատացեք, ռուսին այս տարածաշրջանը պետք է առանց թուրքերի ու առանց ահաբեկիչների: Ցավոք, նախկին անհաջող իշխանությունները մեր ազգի մեծ մասի մեջ վերացրեցին իրական արժեքները, մեզ հարկավոր է վերագտնել իրական արժեքները հանուն մեր սուրբ նահատակների վառ հիշատակի ու մեր բոլորի ավելի պայծառ ապագայի:
Կարինե Սահակյան