«Պատերազմի ու դրա պատճառների խորքային վերլուծություններ դեռ կարվեն։ Մեր բանակի շնորհիվ մեր մեծ հայրենիքի այս փոքրիկ հատվածի՝ Հայաստանի Հանրապետության աշխարհաքաղաքական գործոնի նորովի ընկալման մասին էլ դեռ կխոսվի։ Բայց այս նոր դերի մասին խոսելիս չմոռանանք կարեւոր մեկ հանգամանք եւս՝ դարձյալ աշխարհաքաղաքական գործոնի ու մեր դերի հետ կապված։  Մասնագետները հատկապես վերջերս շատ են խոսում ջրի՝ բնական լուրջ ռեսուրս լինելու եւ աշխարհում դրա արժեքի ավելի բարձրանալու մասին, նաեւ՝ որ Հայաստանը (Արցախի հետ միասին) կարող է դառնալ ջրի խոշորագույն արտահանողներից մեկը։
Միջազգային տարբեր փորձագիտական տվյալների համաձայն, 2050 թ. աշխարհում բնակչության թիվը  9 միլիարդի կհասնի, որից ջրի մշտական պակասորդ կունենա 4 միլիարդը։ Իսկ Հայաստանը ջրային պաշարների ներկա հաշվեկշռի պարագայում կարող է դառնալ առաջնային արտահանողներից մեկը (նկատի ունենանք նաեւ, որ ջրային պաշարների վերաբերյալ գնահատականները դեռեւս վերջնական չեն)։ Մեր հաշվեկշռի ու բալանսի էական փոփոխության թվերից, առաջարկներից ու հնարավոր ծրագրերից այստեղ չենք խոսի․ առիթով մեկ անգամ չէ, որ ներկայացրել ենք։ Հստակ շեշտադրվում է մեկ փաստ՝ ջուրն աշխարհում դառնալու է ամենաարժեքավոր հումքը (այս մասին «The Independent»-ն էլ է գրել), եւ մեր երկիրն այստեղ ասելիք ու անելիք ունի։
Այս թեմայի քննարկումը, սակայն, թողնենք մի փոքր ավելի ուշ ժամանակահատվածի։ Գանք մոտակա շրջանին՝ հասկանալու, թե ի՞նչ քայլեր են ձեռնարկվելու հաջորդ տարի ջրային տնտեսության ոլորտում եւ  արդեն տեսնելու՝ ինչի են դրանք բերելու ապագայում…»:

Արմենուհի ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ

Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք «Հայաստանի Հանրապետություն»թերթի այսօրվա համարում: