Երեկ Մոսկվայի Սիմոնովսկի դատարանը որոշեց փոխել ռուս ընդդիմադիր գործիչ Ալեքսեյ Նավալնու խափանման միջոցը՝ պայմանականից ազատազրկումը դարձնելով իրական։ Ավելի կոնկրետ՝ նրա հանդեպ 3,5 տարվա ազատազրկման դատավճիռը որոշվեց կիրառել ուղղակի կերպով, սակայն հաշվի առնելով, որ նա արդեն որոշակի ժամանակ այն կրել է, փաստացի կմնա բանտում 2,5 տարի կամ 2 տարի ութ ամիս։ Վճռի հրապարակումից հետո աննշան լարվածություն նկատվեց հիմնականում խոշոր քաղաքներում, սակայն ամեն բան դրանով ավարտվեց։ Վերաբերմունքը Նավալնու գործի հանդեպ, ինչպես ընդհանրապես Նավալնու հանդեպ, որպես գործիչ, ռուսական հասարակության մեջ հակասական է։ Եթե իշխանական ու մերձիշխանական մամուլը եւ փորձագիտական /վերլուծական/ հանրույթը սուր քննադատության է ենթարկում Նավալնուն ու նրա կողմնակիցներին, ընդհուպ մինչեւ պետական դավաճանություն մեղսագրելով, հատկապես Նավալնու կողմնակիցների եւ արտասահմանյան դիվանագետների հանդիպումների եւ զրույցների մասին նյութերի հրապարակումից հետո, եւ նաեւ այն հանգամանքով պայմանավորված, որ երեկ դատավարության ժամանակ արտասահմանյան ավելի քան տասը երկրի դիվանագիտական առաքելությունների ներկայացուցիչներ էին ներկա դատարանի դահլիճում, ապա ազատական հատվածի եւ ընդդիմադիր գործիչներն ու մեդիա ռեսուրսները Նավալնուն համարում են քաղաքական բանտարկյալ կամ խղճի բանտարկյալ։ Որոշ վերլուծաբաններ էլ կարծում են, որ Նավալնու բանտարկության ժամկետը կարող է նկատելիորեն ավելանալ, հաշվի առնելով, որ նրա վրա մի քանի քրեական գործ կա եւ բնականաբար դրանք կարող են հավելյալ պատժաչափեր դառնալ։ Դատավճռի հրապարակումից հետո իհարկե Արեւմուտքից ազդակներ եկան, որ հարկավոր է բաց թողնել անհապաղ նրան, եւ այլն, սակայն Կրեմլին դա քիչ է հետաքրքրում կարծես թե, այն էլ նախընտրական տարում։ Սակայն, անկախ ամեն ինչից, պետք է արձանագրել, որ Նավալնու գործոնը Կրեմլին բավական հետաքրքիր մտորումների առիթ է տվել եւ ամենայն հավանականությամբ ներքին քաղաքականության հարցում ռուսական իշխող համակարգը ինչ որ փոփոխությունների կգնա, հատկապես՝ ժողովրդի մեջ դժգոհության հասունացող էլեմենտները չեզոքացնելու համար։ Արդեն իսկ հայտարարվել է համառուսաստանյան ճանապարհաշինական տասնամյա վիթխարի ծրագրի մեկնարկի մասին։ Մասնագետները սա համարում են ռեգիոններին եւ ժողովրդին ընդառաջ քայլ։ Չի բացառվում նաեւ, որ կենսաթոշակային ռեֆորմը, որը ռուսաստանյան հանրությունն ընդունեց սրերով, եւս ժամանակավորապես սառեցվի, կամ գոնե խմբագրվի։ Հնարավոր է, որ իրականացվեն նաեւ այլ սոցիալ-տնտեսական մասշտաբային ծրագրեր, որը կբերի ժողովրդի բարեկեցության մակարդակի բարձրացմանը, իսկ դա իր հերթին արդեն կնվազեցնի դժոհությունը։