Պարզվում է՝ մեզ համար բազմաթիվ ականներ են տեղադրված, որոնց մասին մենք՝ լրագրողներս, տեղյակ չէինք, պարզվում է, որ դեռ նորերը պետք է տեղադրվեն: Մենք պետք է պատրաստ լինենք որոշակի առումով նաև ինքնապաշտպանության: Այս մասին «Ընդդեմ մամուլի սահմանափակումների, հանուն խոսքի ազատության և տեղեկացված լինելու իրավունքի» խորագրով քննարկման ժամանակ ասաց Tert.am կայքի լրագրող Անի Գևորգյանը:

«Օգոստոս ամսից սկսած՝ խորհրդարանում մենք չենք կարողանում նորմալ աշխատել, հարցազրույցների ժամանակ մեզ կարող են հետևել, հորդորել չմոտենալ այս կամ այն պատգամավորին: Ամեն վայրկյան փորձում են միջամտել և խոչընդոտել մեր աշխատանքին: Շատ հաճախ դա փորձում են անել նաև հոգեբանական ճնշում գործադրելով: Մեզ փորձում են համոզել, որ մենք ոչ թե լրագրող ենք, այլ քաղաքական գործիչ»,- ասաց լրագրողը:

Անի Գևորգյանը նշեց, որ խորհրդարանում բարձրացնելով պագամավորների համար ոչ ցանկալի հարցեր, այդպիսով շոշափում են նաև հանրային տրամադրությունները.

«Ես համաձայն չեմ այն մտքի հետ, որ հանրությունը մեզ չի վստահում: Թող չստեղծվի տպավորություն, որ հանրությունը չի վստահում լրագրողին: Իշխանությունները փորձում են մեզ սահմանափակել իրավական ակտերով, և եթե մենք մարսենք դա, դրանք հետագայում կդառնան մեզ զսպող օրենքներ, չի բացառվում նաև քրեական պատասխանատվություն սահմանվի: ԱԺ-ում մեր տեղաշարժի սահմանափակումը փորձում են բացատրել անվտանգությամբ, օրինակ են բերում «Հոկտեմբերի 27»-ը՝ ասելով, որ Նաիրի Հունանյանն էլ էր լրագրող, ուզում եմ հիշեցնել, որ Նաիրի Հունանյանը չի եղել հավատարմագրված լրագրող: Այս պատճառաբանությունները հիմնազուրկ են»:

Լրագրողը օրինակ բերեց՝ ինչպես էր երկրի առաջին դեպքը քարոզարշավի ընթացքում որոշ լրագրողների անվանում «քիլլերներ»:

«ԱԺ-ում լինում են դեպքեր, երբ անվտանության աշխատակիցը թույլ չի տալիս ընդդիմադիր պատգամավորի հետ հարզացրույցն անել իր իսկ սենյակում, այստեղ ոտնահարվում են նաև պատգամավորի իրավունքները: Սա պատերազմ է ոչ միայն լրագրողների և լրատվամիջոցների դեմ, այլև հանրութան, որովհետև հասարակությունը ստանում է վերահսկելի և սահմանափակ տեղեկատվություն: Նաև շատ հաճախ խոսում են լրագրողների էթիկայի մասին՝ մոռանալով մի շարք պատգամավորների էթիկայի մասին: Շատ հաճախ փորձում են այնպես անել, որ հանրությունը քո նկատմամբ ֆիզիկական ուժի կիրառման գնա, այստեղ առաջանում է ֆիզիկական անվտանգության և ինքնապաշտպանության հարց: Ես չեմ տեսնում հասարակության մեջ մի խավ, որը ինքնաբուխ կգնա և կպաշտպանի լրագրողներին: Եթե ես չեմ կարողանալու ինքս ինձ պաշտպանել, ապա ով է դա անելու»,- ասաց Գևորգյանը:

Գևորգյանը շեշտեց, որ իշխանությունները մի կողմից խոսում են ժողովրդավարության բաստիոն լինելու մասին, մյուս կողմից հաստատուն քայլերով գնում են բռնապետական կարգերի հաստատման: