Այն ստորացուցիչ պահը, երբ տեսնում ես, որ երկրիդ ոչ բարով ղեկավարը դարձել է ադրբեջանական ժամանակակից երգիծական բանահյուսության գլխավոր հերոս. ադրբեջանում Փաշինյանին ծաղրում են նախագահ ալիևից մինչև հասարակ քաղաքացի, փոքրից մեծ, նրան են նվիրվում ծաղրական արևելյան ժանրի երգեր, նա երգիծական հաղորդումների, սկեչերի, թատերական բեմադրությունների ներկայիս տրենդային կերպարն է (paşinyan noldu):

Իսկ Հայաստանում նրա թիմից, նրա իշխանությունից, «նրա քայլից» որևէ արձագանք չկա այդ վիրավորանքներին և ծաղրին:

Իհարկե, սա հո Հայաստանի նախկին բոլոր նախագահներին, ազգային հերոսներին, գեներալներին անխնա քննադատելու հարցը չի որ շատ օպերատիվ ի կատար ածեն: Սրանից կարելի է եզրակացնել, որ ներկայիս ապիկար վարչախմբի համար թշնամին միայն ներքին է, իսկ թուրքը և ադրբեջանցին մարդիկ են, որոնք «լավն են», «կոնստրուկտիվ են», որոնց պետք է ներել, որոնց հետ պետք է համատեղ ապազգային ծրագրեր անել:

Ամոթ է, գոնե սիմվոլիկ պատասխանեք ադրբեջանական համատարած ծաղրին և վիրավորանքներին. եթե ոչ Հայաստանի պատիվը պաշտպանելու, ապա գոնե ձեր կուռքի հանդեպ ձեր պարտքը կատարելու գիտակցությունից ելնելով:

ԵՊՀ Արևելագիտության ֆակուլտետի դեկան Ռուբեն Մելքոնյան