Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո ենթադրելի էր, գոնե ողջամտությունը դա էր հուշում, որ գործող իշխանությունների դեմ առաջին հերթին պետք է հանդես գար սպարապետ Վազգեն Սարգսյանի եղբայրը՝ Հայաստանի նախկին վարչապետ աշխատած Արամ Սարգսյանը։ Սակայն զարմանալիորեն, արձանագրենք փաստը, Արամ Սարգսյանը շարունակում է հանդես գալ որպես Նիկոլ Փաշինյանի ամենից կատաղի զինակիցներից մեկը։

Սա կամ ողջամտության պակաս է, կամ կան այլ հանգամանքներ, որոնց մասին լայն հանրությունը տեղյակ չէ, կամ քաղաքական ու մարդկային անոմալիա կարող է դիտարկվել։ Նիկոլ Փաշինյանը, ըստ էության, ոչնչացրեց Վազգեն Սարգսյանի հոգեզավակին՝ Հայոց բանակը, քանդեց այն, ինչը Սպարապետն իր կյանքի իմաստն էր թերեւս համարում՝ ուժեղ Հայաստանը, նրա կյանքի գործը՝ ազատագրված Արցախը մասնատեց, մեծ մասը հանձնեց Բաքվին։

Սակայն Արամ Սարգսյանը շարունակում է անհավանական նվիրվածությամբ դեռ մնալ նրա կողքին։ Նույնիսկ այն, որ Շուշիում պղծվեց Սպարապետի արձանը, չազդեց նրա վրա, եւ որեւէ կերպ նա չտեսավ Հայաստանի գործող իշխանությունների կամ Փաշինյանի արցախյան մանկլավիկների մեղավորությունը դրանում ու առհասարակ այն աղետալի վիճակում, որում հիմա մենք բոլորս ենք։ Իհարկե, պատմությունն ու ժամանակը ամեն ինչ իր տեղը կդնեն, սակայն գոնե այժմ պետք է արձանագրենք այսքանից հետո, որ Արամ Սարգսյանը դավաճանել է Սպարապետի իդեալներին։

Գուցե Արամ Սարգսյանը լավ եղբայր է, սակայն որպես Սպարապետի գաղափարակից, նրա իդեալների շարունակող, նա տապալված է։