Նոյեմբերի 9-ին ստորագրված եռակողմ հայտարարությունից  հետո հօդս ցնդեցին այս իշխանության  ստեղծած կեղծ կարգախոսներն ու աստիճանաբար բազմաթիվ թաքցված փաստեր ջրի երես դուրս եկան և դեռ դուրս կգան․․․ Բազմաթիվ ուժեր, քաղաքացիներ ոտքի ելան՝ հանուն հայրենիքի  փրկության՝ հայրենիքը թշնամուն հանձնած անձի  և նրա վարչակարգի ճիրաններից փրկելու համար։ Բայց, անգամ այսքանից հետո  պատերազմի օրերին պարգևավճարներ ստացող, մեր  հայրենիքն այս վիճակին հասցրած անձինք հայտարարեցին՝  17 քաղաքական ուժերը  հրապարակ են դուրս եկել  իշխանության գալու նպատակով։ Փողոց դուրս եկած բազմաթիվ քաղաքացիները և՞ս   պաշտոնների համար են պայքարում։  Պատերազմին մասնակցած, այսօր  պայքարի  ելած քաջերը և՞ս հանուն պաշտոնների են   վարչապետի հրաժարականը պահանջում։ Այս հայրենասեր մարդկանց իրենց արշինով չափող փառամոլ, անգրագետ, կիսագրագետ, ապազգային մտածելակերպ  ու  գործելակերպ ունեցողների համար, գուցե, այո՛,  հանուն պաշտոնի  կամ հանուն  փողի, բայց սթափ դատողություն ունեցող յուրաքանչյուր մարդ հստակ գիտի, որ վարչապետի հրաժարականը պահանջող բազմահազար հայրենասեր ու ազնիվ մարդկանց ո՛չ փող է հարկավոր, ո՛չ պաշտոն․ նրանք հանուն հայրենիքի փրկության են փողոց դուրս եկել, քանի որ արյամբ գծված սահմանները դավաճանությամբ պղծվեցին և շարունակվում են պղծվել։ Թշնամին հասել է Սյունիք։ Սպառնալիքներ են հնչում Երևանը զավթելու հետ կապված․․․
 

«Հայրենիքի փրկության շարժումը» հայտնում է վաղը՝ դեկտեմբերի 22-ին՝ ժամը 12:00-ին, Հանրապետության հրապարակում հանրահավաք  է անցկացնելու։  Կա երկու տարբերակ․ կա՛մ պետք է ձեռքերը ծալած նստել ու տեսնել, թե ինչպես  է  թշնամին   աստիճանաբար, մաս-մաս զավթում մեր հայրենի հողը, գերեվարում, սպանում մեր հայրենակիցներին, ինչպես  է դժոխային վիճակը շիկանում, կա՛մ պետք  է միասին փրկենք մեր հայրենիքը  չարիքի ճիրաններից։

2018 թվականին, երբ այս իշխանությունն իշխանափոխություն իրականացնելու նպատակով  ակցիաներ, երթեր, հանրահավաքներ էր իրականացնում, այդ հավաքներին միանում էին նաև դպրոցների տնօրենները, ուսուցիչները, նույնիսկ աշակերտները։ 2018 թվականին այս իշխանության  ներկայացուցիչները դռներ էին կոտրում, որպեսզի  այսօր իշխանության գային, որ մեր ազգային արժեքները  ջնջելու խելագար տենչերով  դեպի անդունդ տանեին մեզ,  որպեսզի դպրոցական ծրագրից հանվեին «Ռազմագիտություն», «Հայոց եկեղելու պատմություն»  առարկաները, որպեսզի աղավաղվեր  հայոց պատմությունը,  բուհական ծրագրերից ջանային դուրս մղել  «Հայոց լեզու», «Հայ գրականություն», «Հայոց պատմություն» առարկաները, որպեսզի պրոպագանդվեին այնպիսի երևույթներ, որոնք կարող էին աղճատել, պղծել մեր ազգային արժեքները, որպեսզի արատավորվեին մեր բարձրաստիճան սպաների, գեներալների,  հերոսների անունները, նրանց անունները, որոնք պատերազմի օրերին դարձյալ Արցախում էին, անում էին հնարավորն ու անհնարինը՝ հանուն հայրենիքի փրկության․․․ Այս շթղան երկար է ու դրա ժանգոտ բաղադրիչները մեզ աստիճանաբար բերեցին ու հասցրին այս անդունդի եզրին...

Այսօր զոհասեղանին դրված է մեր սրբություն սրբոցը՝  հայրենիքը։ Հարկավոր է ոտքի ելնել՝ հանուն հայրենիքի։ Այո՛, մենք այս օրերին  անդադար հիասթափություն ապրելու առիթներ  ենք ունենում՝ տեսնելով, որ, օրինակ, սգո երթի ընթացքում ազգադավին ծափահարում են կամ նրա պատվին ցնդաբանություններ վանկարկում՝ չհարգելով անգամ Եռաբլուրում ննջող հերոսների սուրբ հիշատակը։  Բայց մեր ազգն ունի նվիրյալներ, որոնք միշտ անաղարտ են պահելու մեր հերոսների  հիշատակը, երբեք ոչինչ չեն խնայելու հանուն հայրենիքի։ Հիմա երկմտելու կամ ընկրկելու ժամանակ չկա։  Ցավի ու մոխրի միջից  փյունիկի պես վեր հառնելու ուժ մեր ազգը միշտ ունեցել է, այսօր էլ պիտի ունենա։ Մենք պիտի վերականգնենք  հաղթողի՝ մեր պատիվը։ 

Այսօր բոլորս պետք է ոտքի ելնենք․ սա քաղաքական խաղ չէ, իշխանության գալու մոլուցք չէ․ սա հայրենիքը փրկելու միակ հնարավորությունն  է։   2018-ին  իշխանափոխության  համար  փողոց դուրս եկած, ճանապարհներ փակած  դպրոցի տնօրեննե՛ր  և  ուսուցիչներ․ հիմա մեր լինել-չլինելու, մեր հայրենիքի լինել-չլինելու օրերն են հասել․ մի՞թե 2018 թվականին փողոց դուրս գալը անհրաժեշտ էր, իսկ այսօր՝ ոչ։ Դուք սերունդներ դաստիարակելու առաքելություն ունեք։ Դուք առավել, քան երբևէ պիտի գիտակցեք, որ պահն օրհասական է։

Միասնականություն և կամք դրսևորե՛նք բոլորս՝ հանուն հայրենիքի, և թո՛ղ որևէ մեկը չփորձի քաղաքական աստառ տալ այս  պայքարին,  վարչապետի հրաժարականը պահանջելուն՝ պնդելով, թե  այս կամ այն ոլորտում աշխատող անձը չպետք է խառնվի քաղաքականությանը։ Սա քաղաքականությանը խառնվել-չխառնվելու հարց չէ․ զոհասեղանին հայրենիքն է դրված։ Կեղտոտ մանիպուլյացիաներ հյուսողները կամ դրանց դյուահավատորեն հավատացողները թո՛ղ չփորձեն խոհեմ մարդու կերպարի մեջ մտնել, արդարանալ, թե քաղաքական գործերին չպետք է  խառնվեն, վարչապետի  պաշտոնը զբաղեցնող անձի հրաժարականը չպետք  է  պահանջեն։  Իրենց խոհեմ երևակայող այդ մարդկանցից  որևէ մեկը  Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Արամ Առաջինի  կամ Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Գարեգին երկրորդի խոհեմության կեսն անգամ  դժվար թե ունենա։ Իրավիճակն այնքան  օրհասական է, որ անգամ վեհափառներն  են  Նիկոլ Փաշինյանին հորդորում հրաժարական տալ։

 Այնպես որ,  պիտի գիտակցենք՝  չեզոք մնալու, ձեռքերը ծալած նստելու, կամ, առավել ևս, ազգադավությունն արդարացնելու գինը շատ ծանր է լինելու։ Մենք  այլևս սխալվելու իրավունք չունենք․ պիտի արժանի լինենք հանուն հայրենիքի իրենց  կյանքը չխնայած, հերոսացած քաջերի հիշատակին։ Կռվից  տուն վերադարձած  և այս պահին հայրենիքի սահմանին կանգնած քաջերի հայրենակիցը համարվելու պատվին պիտի արժանի լինենք․ պիտի համախմբվենք ու փրկենք մեր հայրենիքը այս չարիքի ճիրաններից։

Հասմիկ Բալեյան