Այսօր ցույցից ոտքով հասա Փակ շուկա՝ կաթ ու երեխաներին զուգագուլպա վերցնելու։ Պարզվում է՝ մարդիկ ինքնամոռաց Ամանորյա օրերի են պատրաստվում։

Իսկ ի՞նչ ենք տոնում, ժողովուրդ։ Գուցե ասեք, մե՞նք էլ հասկանանք։ Թե չէ ոնց որ թե տոնելու առիթ չկա. պատերազմում պարտվեցինք, 5000 երեխա կորցրեցինք, հարյուրից ավել գերի ունենք, տասնյակ հազարավոր վիրավոր, մեր Արցախը կորցրեցինք, հազարավոր փախստականներ ունենք, Սյունիքն էլ, ոնց տեսնում եմ, մաս-մաս տալիս ենք։ Հա, կորոնավիրուսի հարցում էլ կարծես հաջողություն չենք գրանցել, այնպես որ, դա էլ, ոնց որ թե, չպիտի ուրախության առիթ հանդիսանա։

Ի՞նչ ենք տոնում։

Նինա Մարգարյանի ֆեյսբուքյան էջից