Ավարտին է մոտենում հերթական ծանր օրը: Հոգեբանորեն ճնշված եմ: Պատշկամբիս պատուհանից նայում եմ Շուշիի բարձունքին: Թանձր մթության մեջ տարածվող հորիզոնն, ասես, ինձ նայում է օտարի աչքերով:

Ուղեղիս մեջ չի տեղավորվում այն միտքը, որ այնտեղ արդեն մենք չենք, որ հայաշեն բերդաքաղաքն այլևս գտնվում է օտար ափերում... Ո՞ւմ բացթողման արդյունքն էր այս ողբերգությունը՝ «դավաճան» ժողովրդի, թե՞ կանխամտածված դավաճանության...

Արդեն քանի գիշեր է, չեմ քնում, ու նաև չգիտեմ, թե ինչպես եմ քնելու այս և հաջորդող գիշերները...

Արցախի ՊԲ նախկին խոսնակ Սենոր Հասրաթյան